«تلاش می‌کنیم زمینه‌های لازم را برای حضور بانوان برای تماشای دربی پایتخت فراهم سازی.م» این جمله اولین بخش از صحبت‌های روز گذشته حمید سجادی، وزیر ورزش و جوانان است.

افرادی نظیر نماینده مشهد در مجلس شورای اسلامی، بهتر است با خودشان و خلق‌الله صادق‌تر باشند و مدام بر طبل "فقدان زیرساخت‌های لازم برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها" نکوبند. چون زیرساخت‌های لازم، نرم‌افزاری و ایدئولوژیک‌اند نه سخت‌افزاری و تکنولوژیک... طی این بیست و چند سال پس از اصلاحات که ورود زنان به ورزشگاه ها مطرح شده ایران، اتمی شده و انواع و اقسام سلاح‌های پیشرفته را ساخته است ولی هنوز نتوانسته "زیرساخت‌های لازم" برای فوتبال‌دیدن ده - بیست‌هزار تماشاگر زن را در ورزشگاه آزادی و چند ورزشگاه دیگر کشور بسازد. آیا ساختن این زیرساخت‌ها دشوارتر از ساختن موشک و پهپاد و بزرگراه و جاده و برج میلاد و پل طبیعت است؟

بخشی از سوء‌تفاهم مخالفان به خاطر این است که برخی خیال می‌کنند قرار است زنان و مردان با هم و به صورت مختلط ورزش کنند و کلمۀ «ورزش‌گاه» این ذهنیت را ایجاد کرده حال آن که صحبت از ورزش نیست. بحث تماشاست. اصلا ورزشگاه‌ها را به این صورت و با سکوهایی به سبک «‌کولوسه‌ئوم» می‌سازند برای تماشا.