سخنگوی کمیسیون تلفیق لایحه بودجه ۱۴۰۲ از مصوبه این کمیسیون درباره تعیین نرخ مالیات بر خانه‌ها و خودروهای لوکس در سال آینده خبر داد.

اقتصاددان‌ها تورم را به نوعی «مالیات» از بخش‌های فقیر جامعه تشبیه می‌كنند. مالیاتی كه به جای دریافت بیشتر از درآمدهای كسب‌شده ثروتمندان، سبد مصرفی مردم را كوچك‌تر می‌كند. بنابراین با رسیدن شكاف تورم میان فقیر و غنی به 9.6درصد، مالیات تورمی برای كم‌درآمدها در یك سال گذشته همواره در سطح بالاتری قرار گرفته است.

عبدی با اشاره به اینکه نفس افزایش مالیات دولت را پاسخگو نمی‌کند، بیان داشت: «اخذ مالیات از مردم این امید را ایجاد می‌کند که مردم احساس کنند، که دولت پول آن‌ها را می‌گیرد و باید جوابگوی خدمات داده شده باشد پس فشار می‌آورند تا دولت پاسخگو باشد، این به نظر بنده لحظه‌ای و آنی اتفاق نمی‌افتد و نیاز زمان است، تا دولت پاسخگو بشود، این درحالیست اگر دولتی که بر پایه درآمد‌های مالیاتی اداره می‌شود، پاسخگو نباشد بین مردم و دولت تنش به وجود می‌آید.»

سال بی‌پولی دولت است و زمان کمک‌کردن به دولت. بیشترین کمک را طبیعتا باید کسانی به دولت بکنند که در سایه آن بیشترین منفعت را برده‌اند: ثروتمندان. معادله ساده‌ای است و ظاهرا بی‌اشکال. همین است که دولت به صاحبان خودروهای «لوکس» گفته است اندکی از پول خودروی میلیاردی خود را مالیات بدهند.

مالیات گرفتن از دارائی‌ها با این فرمان که در لایحه بودجه ۱۴۰۱ در نظر گرفته شده اگر اجرائی شود، علاوه بر اینکه نوعی بدعت در اخذ مالیات است، مشکلات زیادی برای عموم مردم به وجود خواهد آورد که چه بسا به یک انفجار اجتماعی بزرگ و غیرقابل کنترل منجر شود.

وابستگی به نفت یکی از مشکلات اقتصادی کشور است. ساختار‌های اقتصادی کشور متناسب با افق‌های پیش رو نیست. برای مثال فرار مالیاتی زیادی داریم و حداقل ۴۰ درصد اقتصاد ایران مالیات نمی‌دهند و ۲۰ درصد اقتصاد ایران از آن چیزی که درآمد دارند کمتر مالیات می‌دهند. این مشکل در مشاغل دلالی بیشتر وجود دارد. زمانی که در یک اقتصاد، دلالی به صرفه‌تر است می‌توان توقع داشت تولید رونق پیدا کند؟