تنها 6 روز بعد از انتشار گزارش سازمان شفافیت بین‌الملل رییس جمهوری در گفت‌و‌گویی تلویزیونی بارها بر مبارزه با فساد تأکید کرد و مجری اگر از این گزارش اطلاع داشت می‌توانست دربارۀ دیدگاه او در قبال این آمار بپرسد و راز ناهم‌خوانی این دو را جویا شود تا بدانیم نهاد بین‌المللی متهم به سوء‌نیت و سیاه‌نمایی می‌شود یا تعریف از فساد متفاوت است یا اساسا واقعیت در ایران چیز دیگری است و معیار باید گزارش‌های خودمان باشد نه دیگران. به هر رو ظاهرا مجری آن قدر که به رنگ متفاوت لباس خود توجه داشت یا خواسته بودند شاد بپوشد تا فضا شاد تصویر شود به طرح این گونه پرسش‌ها علاقه‌ای نشان نداد. حال آن که کافی بود بخش‌هایی از همین گزارش را برای آقای رییسی بخواند. چرا که هر پاسخ رییس جمهوری می‌توانست جذاب باشد. چه انکار، چه تأیید، چه مثل موارد دیگر بر گردن قبلی‌ها انداختن...