امامی و دوستانش به اعتبار تهیه‌کنندگی و تهیه‌کنندگان کاربلد هم لطمه زدند و جایگاه آن‌ها را در حد «پول بیار» یا سرمایه‌گذار پایین آوردند. یکی دیگر از ضربات رفتار امامی و دوستانش، بستن راه روی علاقه‌مندان به سینما بود که سرمایه‌ای داشتند و دل‌شان می‌خواست که در ساخت یک اثر قابل‌دفاع و جذاب مشارکت کنند. این گروه هم باتوجه به اتفاقاتی که دید ترجیح داد که سرمایه‌اش را جای دیگر ببرد و دست‌کم نگران این نباشد که ممکن است سر از زندان دربیاورد یا فیلمش را بایکوت کنند.