سابقه چند دهه اخیر نشان می‌دهد که تلاش مسئولان دولت‌های مختلف به بهانه‌های متفاوت در نهایت محدود کردن ارتباطات بین مردم و ارتباط آن‌ها با دنیای بیرون بوده و هرچند کمیت و کیفیت این ارتباط در گذر زمان به‌روزتر شده، اما از ممنوعیت دستگاه پخش ویدئو و ماهواره گرفته تا اعمال محدودیت در اعطای اینترنت پرسرعت خانگی و بعد هم چند موج فیلترینگ، اثبات می‌کند که حد مطلوب ارتباط مجازی و جهانی برای مسئولان کشور، چیزی تقلیل‌یافته‌تر از آن میزانی است که مردم مطالبه می‌کنند و به آن نیاز دارند.

بازتولید اصولگرایی نه با چهره‌هایی بر مبنای گفتمان متعلق به این جریان، بلکه با چهره‌های جریان اصولگرای متأخر رخ داده است. جای خالی چهره‌های جوان حزب مؤتلفه، جامعه اسلامی مهندسین، جامعه روحانیت مبارز و... در ساختار قدرت اصولگرایی در دولت، مجلس و سایر نهادها کاملا خالی است.

در منظومه سیاسی ایران اتفاقات زیادی رخ می‌دهد. به جایی رسیده‌ایم که نه‌تنها فردی که مسئولیت می‌گیرد به مقامی می‌رسد، بلکه راه برای دیگر منصوبان سببی و نسبی او نیز باز می‌شود. چند سالی است از پدیده «آقازادگی» به «حکم برای داماد» رسیده‌ایم و آخرین و داغ‌ترین آن، داماد علیرضا زاکانی، شهردار تهران است که به سمت دستیاری ویژه پدرزن نائل آمده‌. این در حالی است که در بهار امسال زاکانی به‌عنوان نامزد ریاست‌جمهوری در مناظره‌های انتخاباتی رو به دوربین اعلام کرد: «بستگان خود را سر کار نمی‌آوریم».