کدام کشورها تسلیحات جنگ بیولوژیکی تولید می‌کنند؟
آمریکا تسلیحات بیولوژیکی تولید می‌کند یا روسیه و چین

کدام کشورها تسلیحات جنگ بیولوژیکی تولید می‌کنند؟

دولت ایالات متحده به جای سرمایه‌گذاری برای سلامت شهروندان خود ۱۶۱ میلیون دلار از پول مالیات دهندگان ایالات متحده را در مرکز لوگار در تفلیس برای تحقیق در مورد بیماری‌های کشنده و حشرات گزنده در خارج از کشور هزینه کرده است. این مرکز مخفی تنها در ۱۷ کیلومتری پایگاه هوایی نظامی وازیانی آمریکا در تفلیس پایتخت گرجستان قرار دارد.

در تاریخ ۲۶ نوامبر شبکه خبری روسی «راشا تودی» در مطلبی با عنوان «فعالیت‌های بیولوژیکی نظامی امریکا» این موضوع را تهدیدی برای جهان و روسیه اعلام کرد و گزارش داد که آژانس کاهش تهدیدات دفاعی ایالات متحده در گزارش تازه خود تحت عنوان استراتژی دفاعی ۲۰۲۲-۲۰۲۷ اشاره کرده که ایالات متحده توانایی «شناسایی آسیب‌پذیری‌های تسلیحاتی کشتار جمعی دشمن و بهره برداری» از آن را به عنوان یکی از اهداف خود معرفی می‌کند. یکی دیگر از اهداف آن شناسایی «موانع بالقوه جنگ تسلیحات کشتار جمعی» و یافتن «راه حل»‌هایی برای کمک به آمریکا و متحدان‌اش در «پیروزی در طول جنگ» معرفی شده است.

به گزارش فرارو به نقل از مادرن دیپلماسی، قصد اعلام شده واشنگتن برای تقویت اجرای کنوانسیون سلاح‌های بیولوژیکی (bwc) با تردید مسکو مواجه شده است. روسیه بار‌ها موضوع هدف واقعی برنامه‌های تحقیقاتی پنتاگون را در مراکز مختلف بین‌المللی مطرح کرده، اما این پرسش تاکنون بی‌پاسخ باقی مانده است. در اواخر اکتبر روسیه شکایتی رسمی مبنی بر این که فعالیت‌های بیولوژیکی تحت حمایت ایالات متحده در اوکراین انجام می‌شود مطرح نمود و از سازمان ملل متحد درخواست کرد تا در این باره تحقیق کند. شورای امنیت سازمان ملل پیشنهاد مسکو را رد کرد و ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه به آن رای منفی دادند.

در سند استراتژی دفاعی ذکر شده آمده است: «پرزیدنت بایدن در دستورالعمل راهبردی امنیت ملی موقت خود که در مارس ۲۰۲۱ میلادی منتشر شد ابزار‌های قدرت کشور را بر روی چین و روسیه به عنوان تهدید‌های سرعت بخش متمرکز کرد.»

در ادامه این سند آمده است: «ایالات متحده با یک چشم‌انداز امنیتی پیچیده و ناپایدار مواجه است. همان طور که در دستورالعمل برنامه ریزی دفاعی ۲۰۲۱ مشخص شده چین کماکان به عنوان یک تهدید است و به دنبال جایگزینی نظم مبتنی بر قوانین بین‌المللی کنونی با نظمی متمرکز بر منافع پکن است. در حالی که روسیه چالش‌های بلندمدت نظامی، اقتصادی یا دیپلماتیک را مانند چین مطرح نمی‌کند، اما از توانایی بالایی برخوردار است و به دنبال هژمونی نزدیک به میان مدت در منطقه خود است».

به عبارت دیگر، از فحوای سخن در این سند این گونه بر می‌آید که در زمان زمامداری پرزیدنت بایدن تولید پاتوژن‌های مولد بیماری همه‌گیر افزایش خواهد یافت و از آن به عنوان «یک تغییر آشکار در رقابت استراتژیک» علیه چین و روسیه یاد می‌شود.

با این وجود، آیا چین و روسیه در حال توسعه و تولید تسلیحات بیولوژیکی هستند یا این آمریکاست که راه را به سوی آینده جهانی با تسلیحات بیولوژیکی هموار می‌کند؟ دست کم از سال ۱۹۵۲ میلادی دولت ایالات متحده در واقع تحقیق و توسعه را برای استفاده از باکتری‌ها و ویروس‌ها به عنوان سلاح انجام داده است. برای تسخیر کشور‌هایی که می‌خواهد به امپراتوری خود بیافزاید

امپراتوری بین المللی - شرکتی ایالات متحده که به هدف عالی دولت ایالات متحده در روابط بین الملل تبدیل شد، از ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۵ در سطح جهانی آغاز شد. تاکتیک تحقیق و توسعه جنگ بیولوژیکی – شیمیایی بخشی از کارزار «ضد کمونیستی» آمریکا علیه چین و کره شمالی بود. دولت ایالات متحده دروغ گفت و وجود آن را انکار کرد، اما متعاقبا یک تیم علمی بین المللی به طور کامل در مورد این موضوع تحقیق کرد و شواهدی را منتشر نمود که نشان می‌داد در واقع این اتفاق رخ داده است.

عمدتا جمعیت کره شمالی با باکتری‌های مسری بمباران شده بودند، اما (همانطور که در تحقیق و توسعه معمول است) نتایج مورد انتظار از این آزمایش با شکست همراه بود. متأسفانه، آن شکست (یک برنامه دیوانه‌وار احمقانه) به تحقیق و توسعه برنامه بیولوژیکی و شیمیایی دولت امریکا خاتمه نداد و همان رژیم ایالات متحده هم چنان پابرجاست و تا به امروز ادامه دارد.

برای مثال، «دیلیانا گایتانژیوا» در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۸ میلادی در گزارشی با عنوان «مصونیت دیپلماتیک برای قاچاق خون انسان و عوامل بیماری‌زا که در برنامه نظامی مخفی استفاده می‌شود» نوشته بود: «سفارت ایالات متحده در تفلیس خون منجمد انسان و عوامل بیماری‌زا را به عنوان محموله دیپلماتیک برای یک برنامه نظامی مخفی ایالات متحده منتقل می‌کند. اسناد داخلی نشان می‌دهند که دیپلمات‌های آمریکایی در انتقال و آزمایش عوامل بیماری زا تحت پوشش دیپلماتیک نقش دارند. این موضوع توسط خودی‌های گرجستان به من گفته شد. بر اساس این اسناد، دانشمندان پنتاگون به جمهوری گرجستان اعزام شده‌اند و مصونیت دیپلماتیک برای تحقیق در مورد بیماری‌های کشنده و حشرات گزنده در مرکز لوگار آزمایشگاه زیستی پنتاگون در تفلیس پایتخت گرجستان به آنان داده شده است».

این تاسیسات نظامی تنها یکی از آزمایشگاه‌های زیستی پنتاگون در ۲۵ کشور در سراسر جهان است. این تاسیسات توسط آژانس کاهش تهدیدات دفاعی (dtra) تحت یک برنامه نظامی ۲.۱ میلیارد دلاری، برنامه مشارکت بیولوژیکی تعاونی (cbep) تامین مالی می‌شوند و در کشور‌های اتحاد جماهیر شوروی سابق مانند گرجستان و اوکراین، کشور‌های خاورمیانه، آسیای جنوب شرقی و آفریقا مستقر هستند.

دولت ایالات متحده به جای سرمایه‌گذاری برای سلامت شهروندان خود ۱۶۱ میلیون دلار از پول مالیات دهندگان ایالات متحده را در مرکز لوگار در تفلیس برای تحقیق در مورد بیماری‌های کشنده و حشرات گزنده در خارج از کشور هزینه کرده است. این مرکز مخفی تنها در ۱۷ کیلومتری پایگاه هوایی نظامی وازیانی آمریکا در تفلیس پایتخت گرجستان قرار دارد.

آزمایشگاه زیستی پنتاگون به شدت تحت مراقبت است. تمام رهگذران در فاصله ۱۰۰ متری آن مرکز مورد فیلمبرداری قرار می‌گیرند اگرچه آزمایشگاه زیستی نظامی در یک منطقه مسکونی واقع شده است.

خبرنگار شبکه تلویزیونی «المیادین» که پیش‌تر در این باره گزارشی تهیه کرده گفته بود: «در حالی که در خیابان نزدیک آزمایشگاه زیستی پنتاگون با ساکنان محلی صحبت می‌کنم از من فیلمبرداری می‌شود و می‌خواهم بدانم چرا ماموران امنیتی این کار را انجام می‌دهند. ماموران امنیتی هشدار دادند که اگر آنجا را ترک نکنم بازداشت خواهم شد. درخواست رسمی من از مرکز لوگر برای دسترسی به این مرکز و مصاحبه نیز رد شده است. با این وجود، شبانه به آنجا بازگشتم زمانی که آزمایشگاه به ظاهر هنوز کار می‌کند. هوای آن اطراف مملو از بوی مواد شیمیایی است. باد این هوای همراه با بو را از مرکز لوگر به سوی منطقه مسکونی انتقال می‌دهد. ساکنان محلی محله الکسیفکا جایی که آزمایشگاه در آن قرار دارد شکایت دارند که مواد شیمیایی خطرناک در شب به طور مخفیانه سوزانده می‌شوند و زباله‌های خطرناک از طریق لوله‌های آزمایشگاه به رودخانه مجاور تخلیه می‌شوند».

این گزارش به وضوح وجود یک تاسیسات تحقیق و توسعه بیولوژیکی – شیمیایی امریکایی را نشان می‌دهد در نتیجه، نمی‌توان تردیدی داشت که دولت امریکا به قدری برای پیشبرد اهداف امپریالیستی خود سیری ناپذیر است که امنیت کل جهان را به خطر می‌اندازد. این تحقیق و توسعه چه کاربردی می‌تواند داشته باشد و به نفع چه کسانی است؟ آیا هیچ یک از روسای جمهور ایالات متحده یا هیچ یک از اعضای کنگره ایالات متحده برای بازپرداخت تمامی این عملیات تامین شده توسط مالیات دهندگان و پیگرد قانونی افرادی که آن را ایجاد کرده‌اند تحت فشار بوده اند؟ آیا هیچ پاسخگویی‌ای وجود ندارد؟ چرا این موضوع توسط همان دولت ایالات متحده که این مشکل را ایجاد کرده بررسی نمی‌شود؟

ادعا‌هایی وجود دارد مبنی بر آن که دولت چین نیز در این تحقیق و توسعه احمقانه و جنون‌آمیز شرکت می‌کند. اتحادیه اروپا در حال پیشنهاد تحقیق درباره منشاء ویروس کرونا است. پکن اعلام کرده که دلیلی برای نگرانی ندارد و تاکید کرده که «ویروس کرونا بدون توجه به این که از کجا در جامعه جهانی ما آمده دشمن نوع بشر است».

اگر واقعا ویروس در یک آزمایشگاه تحقیق و توسعه بیولوژیکی - شیمیایی چینی نشئت گرفته پرسش بعدی این است که کدام کشور و بازیگری واقعا از آن تحقیق و توسعه سود می‌برند؟ تمام بازیگران دخیل در این امر باید در دیوان بین المللی کیفری به دلیل نقض قوانین بین المللی موجود علیه استفاده از تسلیحات کشتار جمعی محاکمه شوند. پرسش کلیدی برای پیگیری ضروری آن است که چرا ساخت چنین تسلیحات احمقانه‌ای دنبال می‌شود و کدام بازیگر از آن سود می‌برد. آیا آشکارا روشن نیست که «کرونا ویروس دشمن نوع بشر است مهم نیست که از کجا در جامعه جهانی ما آمده است»؟ نکته اینجاست. آیا دولت چین نیز مانند ایالات متحده دیوانه است و چنین تحقیقاتی را دنبال می‌کند؟

روسیه اعلام کرده است که در اواخر اکتبر شکایتی رسمی مبنی بر اینکه فعالیت‌های بیولوژیکی تحت حمایت ایالات متحده در اوکراین انجام می‌شود را تسلیم سازمان ملل کرده و خواستار تحقیق در مورد این موضوع شده است. شورای امنیت سازمان ملل پیشنهاد مسکو را رد کرد و آمریکا، بریتانیا و فرانسه به آن رای منفی دادند. به عبارت دیگر، شورای امنیت سازمان ملل متحد با رویکردی سیاسی به این موضوع رای داد.

آیا دولت‌های دیگر و نه تنها آمریکا تسلیحات جنگ بیولوژیکی تولید می‌کنند؟ چرا روسیه و چین هیچ کاری برای جلب افکار عمومی به این موضوع انجام نمی‌دهند؟  رسیدگی به این موضوع باید غیر سیاسی و غیر جناحی باشد در غیر این صورت، شکست آن اجتناب‌ناپذیر خواهد بود و کل موضوع تنها به صورت یک فوتبال سیاسی بین‌المللی باقی خواهد ماند همان گونه که اکنون نیز چنین است.

 

 

دیدگاه‌ها

نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.