ادعای رادیو فرانسه : برای پروندۀ اتمی برای دیپلماسی دیر شده

رادیو فرانسه با نقل قول از کارشناسان روزنامه فیگارو چاپ فرانسه ابراین ادعا ا صراردارد که برای پرونده اتمی ایران دیپلماسی دیگر دیر شده است. این رادیو نوشته است : با انتشار آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که بر افزایش سریع ذخائر اورانیوم غنی‌شدۀ ایران تأکید دارد و با معلق ماندن مذاکرات وین، یک بار دیگر این پروندۀ پایان‌ناپذیر به مرحلۀ حساسی رسیده است. بار دیگر تهدیدهای نظامی به موازات فشار برای به نتیجه رساندن مذاکرات شدت گرفته است. در این میان، ایرانیان زیر بار مشکلات معیشتی و اختناق سیاسی از رمق افتاده‌اند.

رادیو فرانسه ادامه داده است : دو بحران بزرگ را نمی‌توان هم‌زمان مدیریت کرد"... این سخن یک دیپلمات فرانسوی است که روزنامۀ فیگارو در ارتباط با برنامۀ اتمی ایران نقل می‌کند. به نوشتۀ این روزنامۀ محافظه‌کار، از روز ۲۴ فوریه -پنجم اسفند 1400 - که جنگ اوکراین شروع شد تا امروز، برنامۀ هسته‌ای ایران پیشرفت‌های سریعی داشته است. منظور از پیشرفت، افزایش ذخائر اورانیوم غنی‌شده است. به گفتۀ کارشناسان، ایران در حال حاضر به اندازۀ کافی اورانیوم ۶٠درصدی در اختیار دارد که بتواند آن را به سرعت به مرز٩٠درصد برساند و با آن سلاح اتمی بسازد.فیگارو از قول دو کارشناس نقل می‌کند که ایران قادر است طی یک ماه، مواد لازم را برای ساخت دو بمب هسته‌ای تولید کند. اما چندین سال است که این نوع برآوردها با عباراتی کم و بیش مشابه شنیده می‌شود. گاه "یک ماه"، گاه "چند هفته"، گاه "چند ماه"... تکرار افراطی این نوع حدسیات باعث شده که اخطارها از جانب افکار عمومی چندان جدی گرفته نشود. به نظر می‌رسد اطلاعاتی که از برنامۀ اتمی ایران به رسانه‌ها می‌رسد بیشتر عملکرد تبلیغی و روانی داشته باشد. اطلاعات دقیق‌تر نزد دستگاه‌های اطلاعاتی غربی‌ها، اسرائیلی‌ها یا روس‌ها و چینی‌ها باقی می‌ماند.

طی هفتۀ اخیر، بخصوص بعد از انتشار آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ابراز نگرانی‌ها دوباره جدی‌تر شده است. از جمله آلن فراشون تحلیل‌گر برجستۀ روزنامۀ لوموند نوشته است که ایران روز به روز به نقطۀ "گریز هسته‌ای"، یا به قولی به "درگاه اتمی" نزدیک‌تر می‌شود. البته فراشون که در مورد مسائل بین‌المللی بسیار تیزبین است، از فاصلۀ "چند هفته‌ای" تهران با بمب اتمی با احتیاط و تردید سخن می‌گوید، اما بر لزوم توافق با ایران تأکید دارد.روزنامه‌نگار لوموند حداقل در یک مورد با فیگارو موافق است و آن اینکه جمهوری اسلامی در عرصۀ سیاست بین‌الملل آنقدرها هم منزوی نیست. ایران همراه با متحدان و وابستگانش در جهان عرب به پشتیبانی صریح از روسیه برخاسته. چین نیز در قبال جنگ اوکراین، طرف مسکو را گرفته است. به قول آلن فراشون، وضعیت طوری است که حالا خیلی‌ها از "محور مسکو – پکن – تهران" سخن می‌گویند.