نهاد حکومت در ایران با هر نیتی تصور میکند عقل و هوش بیشتری از شهروندان دارد و باید ایرانیان را به راهی که خود آن را راه اسلامی و مذهبی میداند هدایت کند. شمار قابل اعتنایی از شهروندان ایرانی نشان دادهاند با این ارادهگرایی و ذهنیت ناسازگارند و میخواهند دستکم در انتخاب نوع پوشاک، نوع مراودات با همتاهای خود، انتخاب کسبوکار، انتخاب آزادتر نیروهای سیاسی در سازمانهای انتخابی و… آزادی بیشتری داشته باشند.