روز گذشته برنامههای محمد مهدی اسماعیلی - وزیر پیشنهادی ارشاد دولت آقای رئیسی - که در ۸۳ صفحه تدوین شده است منتشر شد، برنامهای که در حوزههای مختلف به تشریح وضعیت موجود و بعد تعریف برنامهها و پیشبینی در سال ۱۴۰۰ پرداخته است.
با نگاهی اجمالی به برنامه 83 صفحهای، علاوه بر کلی گویی و گنک بودن بسیار مطالبی که مطرح شده است به نوعی موارد و تناقضات عجیب و غریب در این برنامه برخورد می کنیم که در نوع خود جالب توجه است، در بخش سینما ذکر شده است: «در سال ۱۳۹۷، از ۷۷ فیلم رصد و تحلیل شده، ۵۹ فیلم مروج سبک زندگی غیر اسلامی ایرانی و تخریب کننده انقلاب اسلامی، ۶۱ فیلم ارائه کننده تصویر مثبت از زن بیحیاء، ۵۰ فیلم سیاهنما و ناامیدکننده، ۶۰ فیلم مربی ۶۰ فیلم مروج وادادگی و تحقیر ملی، ۵۵ فیلم القا کننده واگرایی دینی و ملی و قانونگریزی و نمایش ناکارآمدی نهادها بودهاند.»
این فیلمهای مورد ذکر سال 97 از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز ساخت و نمایش گرفته اند، در اینجا به گونه ای اشاره شده است اگر کسی مطلع نباشد انگار شبکه های معاند یا آن طرف آبی این فیلمها را ساخته و تهیه کرده اند! یا فیلمهای دوران طاغوت هستند؟ از 77 فیلم رصد و تحلیل شده 61 فیلم با ارائه تصویر مثبت از زن بیحیاء داریم؟ واقعا چه کسانی این فیلمها را رصد کرده و به چنین آماری رسیدهاند؟ تعریف این رصدکنندگان عزیز یا جناب وزیر پیشنهادی از بیحیایی چیست؟ آیا زن بیحیا از نگاه آنان با زن بیحیا از نگاه وزارت ارشاد قبلی تفاوت دارد؟ با جامعه چطور؟ در بخشی دیگر باز مربوط به سینما آمده است : «برای تعداد تماشاگران در سال ۹۳ یک میلیون و ۴۲۲ هزار نفر مخاطب داشتیم که برای امسال ۱۷ میلیون و ۱۵۵ هزار نفر پیش بینی شده است.» ملاک قرار دادن سال 93 به عنوان سال پایه مقایسه ای باز از آن نکات عجیب و پرسش بر انگیز است و نکته عجیبتر این که امسال قرار است 17 میلیون نفر به سینما برود؟ با توجه به شرایط کرونا و اعلام سایت سمفا از ابتدای سال تا کنون (آخرهای مرداد ماه) کمی بیش از 600 هزار نفر تماشاگر سینما داشته ایم در این 7 ماه باقیمانده کرونایی چگونه ممکن است بیش از 16 میلیون نفر را به سالنهای سینمایی کشاند؟ واقعا این اتفاق اگر بیافتد معجزه هزاره سوم و چهارم در تمام سینمای جهان رخ داده است!
انگار این برنامه سالها قبل نوشته شده و برای ارائه حتی زحمت نکشیده اند با شرایط کنونی جامعه آنرا به روز رسانی کنند!
یا دربخش دیگری باز ذکر شده است: «اعطای کمکهای مالی به تولیدات سینمایی ناهمسو با انقلاب اسلامی و همچنین اعطای کمکهای مالی به خانه سینما که فاقد وجاهت قانونی بوده و معدل فعالیتهای آن در جبهه فرهنگی معارض انقلاب اسلامی دیده میشود» این ادعاها مصداق بارز تهمت به خانه سینما است و پرسش این که چرا و بر چه اساسی خانه سینما وجاهت قانونی ندارد؟
یا در بخش نمایش اشاره شده است: «از میان ۷۰ اثر رصد و تحلیل شده، ۲۹ نمایش به تخریب انقلاب و ترویج سکولاریسم، ۵۱ نمایش القای ناامیدی، ۲۵ نمایش مروج قانونگریزی و نمایش ناکارآمدی نهادها و ۳۹ نمایش ترویج کننده سبک زندگی غیر اسلامی ایرانی بودند.»
این نمایشهای رصد شده مربوط به چه سالی یا چه بازه زمانی است؟ واقعا تا این حد تخریب انقلاب و تریج سکولاریسم، القای نا امیدی، قانون گریزی، ناکارآمدی نهادها و ...
در همین نگاه اجمالی به برنامه وزیر پیشنهادی ارشاد چند نکته قابل توجه است، کلی گویی و گنگ بودن مسائل مطرح شده و غیر قابل ارزیابی بودن آنها.
با نگاهی به بخشهای هنرهای تجسمی، موسیقی، مد و لباس، مطبوعات و ... هم به بسیاری از این تناقضها و اشکالات بر می خوریم که حیرت انگیز است، مثلا در بخش مطبوعات اشاره شده است:
«افزایش هنجارشکنی در مطبوعات به دلیل ولنگاری و محافظه کاری / ضعف شدید محتویات ارزشی از حیث ارائه افکار و ایدههای نو / سطح پایین کیفیت نشریات ارزشی/ ضعف مهارت های فنی و حرفه ای ( گرافیک ، صفحه بندی ) در کادر نشریات ارزشی»!
این موارد بسیار جالب توجه است مثلا به عنوان افق راه و بر طرف ساختن مشکلات فرهنگی و هنری کشور تا این حد در جزئیات هم ورود کنند: گرافیک و صحفه بندی در کادر نشریات ارزشی؟!
با خواندن برنامه متعجب می شویم که از نظر ایشان تا این حد وضعیت سینما، تئاتر و هنر ایران سیاه است! آیا هیچ موفقیت و رشدی وجود ندارد؟ هیچ؟ برخی میگویند: «این برنامه فقط برای گرفتن رای اعتماد از مجلس انقلابی است» در این صورت باید گفت اگر فقط برای گرفتن رای از مجلس است که وامصیبتا ولی اگر خیر این گونه نیست و واقعا برنامه راهبردی ایشان برای وزارت در 4 سال آینده است که وامصیبتا به توان 2 یا بیشتر. منبع: عصر ایران ؛ کاوه معینفر