بررسی محققان نشان می‌دهد که گرمایش جهانی ناشی از فعالیت‌های انسان‌ها، عامل اصلی خشکسالی شدید سال گذشته در آمازون بود. این خشکسالی، حجم آب رودخانه‌ها را به پایین‌ترین حد خود رساند.
به گزارش تجارت‌نیوز، محققان اعلام کردند که گرمایش جهانی ناشی از فعالیت‌ها انسان‌ها و نه ال نینو، عامل اصلی خشکسالی شدید سال گذشته در آمازون بود.
خشکسالی و پایین آمدن سطح آب رودخانه‌ها، نیاز به غذا و آب آشامیدنی جامعه حاشیه رودخانه‌ها را تحت تاثیر قرار داد و باعث کشته شدن دلفین‌های در خطر انقراض شد. تغییرات آب‌وهوایی و ال نینو هر دو به یک اندازه در کاهش بارندگی نقش داشته‌اند. اما براساس گزارش World Weather Attribution، دمای بالاتر زمین، بزرگترین دلیل خشکسالی است.
Friederike Otto، دانشمند آب‌وهوا در کالج امپریال لندن، می‌گوید: «تبخیر ناشی از گرما در تشدید خشکسالی بسیار حیاتی و مهم است.»
یک گروه تحقیقاتی از روشی علمی پذیرفته‌شده برای اجرای شبیه‌سازی رایانه‌ای رویدادهای آب‌وهوایی استفاده می‌کند که در یک دنیای خیالی بدون در نظر گرفتن گرم شدن کره زمین آشکار می‌شدند و آن نتایج را با آنچه واقعاً اتفاق افتاده بود، مقایسه می‌کنند. به نقل از یورونیوز، خشکسالی آمازون در سال 2023، منجر به آتش‌سوزی‌های جنگلی و نابودی محصولات کشاورزی شد.
خشکسالی در آمازون (بزرگترین جنگل بارانی جهان و حیاتی در ذخیره دی اکسید کربن) زمانی رخ داد که زمین گرم‌ترین سال ثبت‌شده را پشت سر گذاشت. این سیاره بیش از هر زمان دیگری به افزایش 1.5 درجه سانتیگراد از دوران پیش از صنعتی‌شدن نزدیک‌تر است. زمانی که کشورها امیدوار بودند تا از بدترین پیامدهای تغییرات آب‌وهوایی مانند گرمای مرگبار، بالا آمدن آب دریاها، سیل و آتش‌سوزی در جنگل‌ها جلوگیری کنند.
در دریاچه Tefé برزیل، دمای آب به 39.1 درجه سانتیگراد رسید و احتمالاً باعث مرگ بیش از 150 دلفین صورتی و tucuxi، دو گونه در معرض خطر انقراض شده است.
در امتداد رودخانه آمازون، مردم شاهد نابود شدن محصولات خود و ناپدید شدن ماهی‌ها بودند و در شرایطی که سفر به دلیل پایین بودن رودخانه‌ها غیرممکن بود، صف‌های طولانی را در حاشیه رودخانه‌ها برای دریافت تدارکات امدادی تشکیل دادند. در مانائوس، بزرگترین شهر منطقه، بیش از 2 میلیون نفر ماه‌ها در دود آتش‌سوزی خفه شدند. چرا آمازون در مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی مهم است؟
رجینا رودریگز از دانشگاه فدرال سانتا کاتارینا، می‌گوید: «خشکسالی بر اهمیت آمازون در مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی تأکید دارد. اگر از جنگل محافظت کنیم، به عنوان بزرگترین منبع ذخیره کربن جهان عمل خواهد کرد. اما اگر اجازه دهیم انتشار گازهای گلخانه‌ای و جنگل‌زدایی ناشی از فعالیت‌های انسان از نقطه اوج عبور کند، مقادیر زیادی دی اکسید کربن آزاد خواهد شد و مبارزه ما علیه تغییرات اقلیمی را پیچیده‌تر خواهد کرد.» لوئیز کاندیدو، هواشناس مؤسسه ملی تحقیقات آمازون برزیل نیز می‌گوید: « فعل و انفعالات بین اقیانوس‌ها، جو و جنگل پیچیده است. هنوز نمی‌توان تأثیرات تغییرات آب‌وهوایی را از گرمایش جهانی ناشی از فعالیت‌ها انسان جدا کرد.»