خلق‌وخوی منفی در افراد معتاد به کار ممکن است نشان‌دهنده افزایش سطح استرس روزانه در آن‌ها باشد. این استرس می‌تواند به فرسودگی شغلی و مشکلات قلبی-عروقی در این افراد منتهی شود. اعتیاد به کار الگویی رفتاری است که در آن فرد بیش‌ازحد به کار خود متعهد است و اغلب سایر جنبه‌های زندگی مانند سلامتی، روابط و تفریح او را تحت شعاع قرار می‌دهد. اخلاق‌ کاری قوی و تعهد به حرفه از ویژگی‌های قابل تحسین است، اما اعتیاد به کار باعث افزایش غیرضروری ساعات عادی کار می‌شود و می‌تواند اثرات نامناسبی بر زندگی افراد داشته باشد.
براساس مقاله منتشرشده در Occupational Health Psychology، افراد معتاد به کار حتی در هنگام کار احساس ناخوشایندی دارند و ممکن است در اثر تشدید این بیماری جان خود را از دست بدهند. این نوع اعتیاد خطری به‌همراه دارد اما سازمان‌ها باید به‌صورت فعال آن را بررسی کرده و برای جلوگیری از رفتارها و الگوهای مرتبط با اعتیاد به کار مداخله کنند.
در این پژوهش جدید 139 کارمند تمام‌وقت شرکت داشتند که اکثر آن‌ها در بخش عملیات پشتیبانی شاغل بودند. در ابتدا سطح اتکا و وابستگی به اشتغال این شرکت‌کنندگان با استفاده از آزمون روانشناسی ارزیابی شد.

سپس محققان از «روش نمونه‌گیری تجربه» برای تجزیه‌وتحلیل خلق‌وخوی افراد و ادراک آن‌ها از حجم کاری در طول هفته استفاده کردند. این کار از طریق استفاده از یک برنامه نصب‌شده روی تلفن‌های شرکت‌کنندگان انجام شد که به آن‌ها اجازه می‌داد در روزهای کاری هر 90 دقیقه یک بار به پرسش‌نامه‌های کوتاه پاسخ ارسال کنند.

درنهایت افرادی که بیشترین اعتیاد به کار را داشتند، گزارش کردند که وضعیت روحی بدتری نسبت به همکاران خود تجربه کرده‌اند. به‌رغم فرضیات اولیه، آمار نشان داد کسانی که معتاد به کار هستند، با افزایش حجم کاری خود، لذت بیشتری از حرفه‌شان نمی‌برند.

محققان توصیه می‌کنند که کسب‌وکارها باید به کارمندان خود القا کنند که کار در خارج از ساعات کاری عادی و در آخر هفته‌ها هنجار نیست و باید از آن خودداری کرد.