روزنامه جوان در مطلبی با اشاره به شرایط سخت دریافت وام برای مردم عادی نوشت: «هفت خان رستم» صــرفـاً بــرای گیرندگان وامهای خرد، یعنی مردم عادی است که برای امور جاری زندگیشان مجبور میشوند از نظام بانکی ربوی با هزار مشقت وام بگیرند؛ از بیاحترامیهای همان ورود اولیه به بانک و تلخی کارکنان گرفته تا دریافت اسناد بیشمار و ریزودرشت فیزیکی در عصر دولت الکترونیک! و تعویق و غالباً ندادن وام به بهانههای واهی. همه این موارد با گزاره بامسمای «هفت خان رستم» قابل توصیف است، اما این مسئله درباره گیرندگان وامهای کلان که معمولاً سفارشیها و نورچشمیها هستند و در یک کلام «خواص» تعریف میشوند! صدق پیدا نمیکند، چه آنکه به راحتی خوردن یک لیوان آب، وام کلان دریافت میکنند و میخورند و یک لیوان آب هم روی آن. دیگر خبری هم از پس دادن وام نیست؛ اصولاً برای پس ندادن، وام گرفتهاند و بانکها نیز به خوبی به حرامخواری این قماش عادت کردهاند وای بسا شریک هم هستند. اگر غیر از این بود آمار عجیب ۲۰۰ هزارمیلیارد تومان معوقات بانکی از گوشهوکنار شنیده نمیشد. حال یک مقام ناظر لب به سخن گشوده و گفته که معوقات وامهای خرد زیر یک درصد و معوقات وامهای کلان بالای ۹۹ درصد است!