تحقیقات نشان می‌دهد پیاده روی، دویدن، بالارفتن از پله‌ها و انجام ورزش‌های پا برای بهینه سازی توانایی عملکرد سیستم عصبی لازم و ضروری است. یافته‌های این مطالعه بر روی موش‌ها بر پیچیدگی رابطه بین پا‌ها و مغز تاکید دارد.
«رافائلا آدامی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه دیگلی اِستادی ایتالیا، در این باره می‌گوید: «همه ما باید برای حفظ سلامت مغزمان تحرک داشته باشیم، راه برویم، بدویم، و از ماهیچه‌های پاهایمان برای بالارفتن از پله‌ها استفاده کنیم. یافته‌های ما نشان می‌دهد که چقدر سبک زندگی بی تحرک موجب تحلیل سلامت کلی مغز می‌شود.»
مطالعه جدید شامل مهار پا‌های عقب موش‌ها به مدت ۲۸ روز بود. موش‌ها می‌توانستند از پا‌های جلویی خود استفاده کنند و مثل همیشه بخورند و از خود محافظت نمایند. هیچ نوع استرس اضافی در آن‌ها مشاهده نشد. اما با مطالعه بیشتر در نواحی خاصی از مغز آن‌ها موسوم به منطقه زیربطنی مشخص شد که فعالیت سلول‌های بنیادی عصبی آن‌ها در مقایسه با سایر موش‌ها ۷۰ درصد کاهش یافته بود. رشد سلول‌های عصبی خاصی هم مشاهده شد که به شکل چشمگیری از محدودیت حرکتی کاستند.
همچنین به نظر می‌رسد که محدودیت حرکتی موجب کاهش کل اکسیژن در سراسر بدن موش شد که در نهایت موجب تغییر در متابولیسم شد.
یافته‌های این تحقیق بیانگر این مطلب است که حرکت پا‌ها و ورزش‌های تحمل وزن موجب آغاز سیگنال دهی مغز می‌شوند، شرایطی که برای فعالیت اصلی مغز ضروری است.