براساس تحقیقاتی که نشان می‌دهد مقیاس و تأثیرات از‌بین‌رفتن یخبندان‌ها از چیزی که قبلاً تصور می‌شد، بیشتر است، نیمی از یخچال های زمین تا سال 2100 ذوب می‌شوند؛ حتی اگر به اهداف تعیین‌شده در توافق‌نامه پاریس (افزایش 1.5 درجه سلسیوس دما) پایبند باشیم. در این گزارش گفته شده است که حداقل نیمی از این اتفاق در 30 سال آینده اتفاق خواهد افتاد.
محققان دریافته‌اند که حتی در خوش‌بینانه‌ترین حالت، یعنی گرمایش 1.5 درجه سلسیوس زمین، 49 درصد از یخچال‌های طبیعی ناپدید می‌شوند. با‌این‌حال، براساس این مقاله جدید که در Science منتشر شده، اگر گرمایش جهانی تحت سناریوی فعلی گرمایش که 2.7 درجه سلسیوس است، ادامه پیدا کند، وضعیت بدتر خواهد شد و 68 درصد از یخچال های طبیعی تا 2100 ناپدید می‌شوند. اگر این اتفاق بیفتد، تا پایان قرن جاری تقریباً هیچ یخچالی در اروپای مرکزی، غرب کانادا و ایالات متحده باقی نمی‌ماند.
این امر به‌طور قابل‌توجهی به افزایش سطح دریاها کمک می‌کند، تأمین آب حدود 2 میلیارد نفر را در معرض خطر قرار داده و احتمال وقوع خطرات طبیعی مانند سیل را افزایش می‌دهد. باید اشاره کرد که در این مطالعه، تمام یخ‌های خشکی، به‌جز یخ‌های گرینلند و قطب جنوب بررسی شده‌اند.

اگر افزایش دما به 1.5 درجه سلسیوس محدود شود، میانگین سطح آب دریاها از سال 2015 تا 2100، 90 میلی‌متر افزایش پیدا خواهد کرد، اما با گرم‌شدن آن به میزان 2.7 درجه سلسیوس، ذوب یخ‌ها منجر به افزایش 115 میلی‌متری سطح دریا می‌شود. در این مطالعه، افزایش سطح دریا تا 23 درصد بیشتر از مدل‌های قبلی تخمین زده شده است.

این تیم از داده‌های ماهواره‌ای دو دهه گذشته برای نقشه‌برداری از یخچال‌های طبیعی زمین با دقت بیشتری نسبت به قبل استفاده کرده است. مدل‌های قبلی بر اندازه‌گیری یخچال های طبیعی تکیه داشتند و سپس براساس این اطلاعات نتیجه‌گیری می‌شد، اما اکنون محققان می‌توانند در مورد هر یک از 200 هزار یخچال طبیعی زمین، نقاط داده‌ای به‌دست آورند. این امر برای اولین‌بار به آن‌ها این امکان را داد تا متوجه شوند در سناریوهای مختلف تغییرات آب‌و‌هوایی چه تعداد از یخچال‌ها از دست خواهند رفت.