بعد از ماجرای کانادا رفتن، پسر خانم خزعلی معاون رئیسی، به طرز عجیبی حامیان رئیس جمهور به صحنه آمدند و از فرنگ رفتن فرزندان مسئولان دفاع کردند.
همین افراد در زمانی که حسن روحانی رئیس جمهور بود یا اصلاحطلبان پارلمان را در اختیار داشتند، سینه چاک داده بودند که چرا بچههای مسئولان در خارج تحصیل میکنند؟ بالاخره یا باید قسم حضرت عباس این افراد را باور کنیم یا دم خروسی که بیرون زده است؟
اسماعیل کوثری نماینده تهران در مجلس: «علت مهاجرت این افراد، پیشرفت کشور است اما برخی الکی این قضیه را بزرگ میکنند.»
عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه همشهری:« درس خواندن (نه اقامت) هیچ کس درخارج کشور اشکال ندارد. الا اینکه از راه رانت و ناسالم رفته باشد. اصل درس خواندن را تابو نکنیم خصوصا در رشتههای نوپدید.»
محمد صادق کوشکی فعال سیاسی اصولگرا:« حساب فرزندان مسئولان از پدر و مادرشان جداست. مسئولان میگویند که فرزندان ما مستقل هستند و خودشان برای زندگیشان تصمیم گرفته و میگیرند و در نهایت حساب ما با آنها جداست.»
به همین راحتی هرچه در گذشته گفته بودند را زیر پا میگذارند چون دوستانشان قدرت را به دست گرفتهاند. انگار نه خانی آمده است نه خانی رفته است.
شاید چندی دیگر شاهد دفاع اصولگرایان از اختلاس یک هم حزبیشان باشیم. مثلا بعد از شنیدن خبر اختلاس بگویند که پر کردن جیب یک مدیر انقلابی از بیتالمال اگر در جهت مثلا فعالیتهای دانش بنیان باشد اشکالی ندارد!
خیلی ممنونیم که این دوستان بازهم این بخش مهمی از تاریخ را به ما یادآوری کردند که «همه با هم برابر هستند اما بعضی برابرترند.»
باور کنید اگر داستانی مثل سیسمونی خریدن خانواده رئیس مجلس اصولگرا توسط یک مدیر میانی اصلاحطلب یا اعتدالی انجام میشد، همچنان شاهد حضور پررنگ فعالان همیشه در صحنه جلوی مجلس یا وزارتخانه بودیم.
شک نکنید که حتما پلاکارد «ای که خرید سیسمونی از ترکیه مرامت، استخر فرح در انتظارت»! در عکسهایی که خبرگزاریها منتشر میکردند، قابل رویت بود.
همانهایی که در زمان روحانی میگفتند هرکسی از مذاکره حرف بزند، با مشت دهانش را خرد خواهیم کرد، منتظر نتایج مذاکرات وین هستند.
از این تناقضها بسیار است که میشود به اندازه جمعیت چین به آن اشاره کرد. یک از آخرین نمونههایش سکوت یا اعتراض به شدت نرم به حضور زنان در ورزشگاههاست. کاری که اگر در دولتهای گذشته اتفاق میافتاد، شاهد کفنپوشی و اعتراض شدید بودیم.
دیگر زمانی که مردم اخبار خود را تنها از خبر 14 یا 21 شبکه یک میگرفتند، گذشت. الان جامعه به لطف شبکههای اجتماعی حتی از رسانهها هم جلوتر هستند و مردم به واسطه این آگهی این رفتارهای دوگانه را فراموش نمیکنند.
البته شاید تلاش برای صیانت کردن فضای مجازی، هم به همین دلیل باشد که مردم اخبار را از همان ساعت 21 شبکه یک سیما بشنوند!
القصه که در پایان فهمیدیم هرآنچه برای اصلاحطلبان حرام بود برای اصولگرایان آزاد است...
منبع: عصر ایران