با شکست ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری به گفته جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری «زمستان تمام شد و روسیاهی ماند برای کسانی که در این دوره به جای تقابل با آمریکا، سعی کردند با گفتار و عمل چوب لای چرخ دولت بگذارند» نگاه بدبینانه توام با طرد مخالف، و ایجاد حاکمیت یکدست، تندروهای داخلی را ناآگاهانه یا آگاهانه به دامن اهداف سه ضلع دشمنان ایران در حلقه «نیوم» شامل ترامپیسم، نتانیاهو و بن سلمان انداخت و از عمق اختلافات د رآمریکا و امتداد آن در نظام جهانی غفلت کردند. آنان امید داشتند ترامپ با راهیابی مجدد به کاخ سفید، مرحله دوم زمستان سیاه جهان را رقم بزند. ترامپ در هرسال از ریاست جمهوری خود، بطور متوسط از چهار معاهده بین المللی از جمله برجام ، پیمان اقلیمی پاریس،ترک سازمان جهانی بهداشت در میانه شیوع بحران کرونا و یونسکو خارج شد. اما بخشی از شکست مذکور حاصل آرایش سیاسی رهبران جهان در برابر ترامپیسم بود. -رهبری ایران در دیدار شینزو آبه با ایشان اعلام کردند : من شخص ترامپ را شایسته مبادله هیچ پیامی نمی‌دانم. ..ایران به مدت پنج، شش سال در موضوع هسته‌ای با آمریکا و اروپایی‌ها در قالب ۱ + ۵ مذاکره کرد و به یک نتیجه هم رسید، اما آمریکا زیر این توافق و قرارداد قطعی زد - رهبران چین «غیرقابل پیش بینی بودن ترامپ» و خطر رویارویی نظامی با آمریکا را باعث ترجیح بایدن «نرم خوتر » ذکر کرده ند. -مکرون در سفر ترامپ به فرانسه گفت که «اروپا باید ارتش خودش را بسازد تا از خودش جلوی آمریکا، چین و روسیه حفاظت کند.» - در 10 خرداد 99 مرکل صدراعظم آلمان دعوت ترامپ برای نشست گروه هفت را رد کرد. مرزبندی در ادبیات سیاسی و مواضع استراتژیک رهبران جهان در برابر ترامپیسم حکایت از آگاهی آنان از عمق شکاف جامعه آمریکا، و امتداد آن در دو جناح عظیم جهانی، یعنی ایران، آلمان، فرانسه، چین و جناح دموکرات های داخل امریکا همره پایگاه اجتماعی آنان از یک سو، و حلقه نیوم یعنی عربستان، اسراییل و ترامپیسم، با همراهی امارات و برخی دیگر کشورهای عربی منطقه می کند. این شکاف، نظم جهانی آینده را شکل می دهد. درک این شکاف از سوی تندروها که حاکمیت سیاسی ایران به سهم خود در مدیریت آن مشارکت فعال داشته، می تواند تصمیمات استراتژیک آنان را در جهت منافع ملی و ملت ایران سوق دهد. و آنان نیز همانند جهانگیری «روزهای خوشی را در پایان تحریم‌ها برای آینده کشور » پیش بینی کنند.